Ik weet waar je blog woont
Het artikel gaat in op prive-informatie, meningen over andere personen, persoonlijke indrukken die je via je blog achterlaat en hoe die informatie blijvend is. Jaren later kan iemand dat nog terugvinden. Scholieren zijn zich daar niet van bewust, wordt er gezegd en dat kan ik me best voorstellen.
Het is overigens waar. Bij mijn huidige werkgever vulde de browser het adres van mijn blog al aan toen ik tijdens mijn sollicitatiegesprek op verzoek het adres intikte. Op het Grafisch Lyceum Rotterdam ben ik eens aangesproken over een stuk dat ik schreef. Een medewerker van de lokale oranjevereniging in mijn vorige woonplaats sprak me eens op straat aan over een klaagpost van mijn kant. En mijn vorige verhuurder merkte dat ik verhuisd was doordat ik dat hier meldde en sprak me erop aan.
Wat je online zegt, zeg je niet anoniem. Mensen lezen het, en weten dat jij het was die het schreef. Ik vind het niet erg, maar als je je er niet van bewust bent kun je al snel te ver gaan. Ik ga ervan uit dat iedereen die mij kent in principe mijn blog zou kunnen kennen, en dat ik niet verbaasd op moet kijken als ze me erop aanspreken. Dat besef vind ik overigens niet meer dan normaal in het tijdperk waarin we leven.