Gezien: Cloverfield en Juno
Cloverfield
De film is bijzonder gehyped, van vage titelloze trailers tot cameo's in Heroes, en heeft bij mij een hoop nieuwsgierigheid opgewekt. Het had niet gehoeven: de film is op zichzelf boeiend genoeg. Ik heb gespannen zitten kijken; wetende dat het niet echt is maar toch het gevoel hebben dat je met een toevallig opgenomen 'echt evenement' mee zit te kijken. En er zit een verhaal in dat niet noodzakelijkerwijs tot de categorie Hollywoodverhalen behoort, en dat is te prijzen.
Oordeel: die komt nog wel eens in de DVD-kast terecht.
Juno
Tienerkomedies zijn flauw. Juno is een soort van tienerkomedie. Maar niet flauw. En dat zegt al een hoop. Screenwriter Diablo Cody heeft een leuk verhaal met leuke oneliners geschreven. Als je je ergert aan het feit dat "jongeren zo helemaal niet praten, wat een onzin" dan snap je de film niet. Het verhaal is heerlijk non-standaard, rechttoe rechtaan, het acteerwerk voldoet en het is net niet te feelgood om het geheel af te laten zakken in een "dit is 'm net niet" film. En hij's grappig, maar het is vooral een mooie film.
Oordeel: Academy Award voor scenario gaat wat te ver, maar de nominatie is precies goed.