To the tropics!
Het is niet iets dat je tijdens een borrel langs de neus weg even noemt waarna je nieuw bier gaat halen: ik ga een paar maanden naar Curacao. Dat moet je dan meteen uitleggen. Dus bij deze: ik ga een paar maanden naar Curacao. That's right: Curacao! Ik ga daar werken. Niet iets sabbatical, ik-moet-er-even-tussenuit, ik-ga-een-zomer-coctails-shaken werken, maar gewoon hetzelfde als wat ik in Nederland doe. In een notedop is dat achter mijn laptop zitten en ofwel zaken produceren ofwel zaken repareren. Ik ben immers webdeveloper. En dat is wat wij doen, met laptops.
Het leuke is dat ik dat doe voor dezelfde mensen als voor wie ik het in Nederland doe. Een van mijn werkgevers zet namelijk een nieuw ding op in Curacao en dat gaan we in eerste instantie bevolken met mensen die nu nog in Nederland werken. Ik verander dus van locatie, maar qua werk verandert er niets. Nouja, niet helemaal: ik ga in de periode dat ik daar zit fulltime aan de slag in plaats van parttime, maar dat zijn details.
Een reis naar het buitenland is doorgaans al complex genoeg, als het gaat om inkopen doen, papieren regelen, inpakken, niets vergeten, etcetera. Als je echter voor langer dan 'even' het land verlaat moet je veel meer regelen: verblijfsvergunningen, doorsturen van je post, verzekeringen, veel meer inpakken (en in mijn geval: extra kleding kopen) en zorgen dat je thuis alles goed achterlaat. Zo ben ik tegenwoordig qua koken bezig mijn kasten leeg te maken, probeer ik alle nog-te-wassen kleding allemaal weg te werken en moet ik afscheid nemen van mijn kat.
En dat is eigenlijk het vervelendste: Gimli mag niet mee. Er is geen plek op het park waarin ik op Curacao kom te wonen, dus moest ik iets anders voor 'm verzinnen. Gelukkig heeft een collega aangeboden de tijdelijke zorg op zich te nemen, maar toch: ik ga het beestje missen. Doe ik nu al trouwens, want we zijn even aan het testen hoe mijn kat zich houdt tussen de zijne: Gimli logeert dit weekend op zijn nieuwe adres voor de komende maanden.
Naast mijn kat ga ik ongetwijfeld veel meer missen: de mensen (vrienden, collega's, familie) die ik regelmatig zie, zij het op het werk, in de kroeg of ergens anders, mijn fijne appartementje en de stad waarin die staat, de nabijheid van alles wat ik eventueel nodig heb qua winkels en voorzieningen en een thermometer die lager gaat dan 24 graden Celsius.
Maargoed, dat zijn luxeproblemen, net als de 12-urige vlucht. Belangrijkste is dat het een leuk uitje is. Ik heb er zin in!
Reacties
Het tijdsverschil met Ned. lijkt me ook wel redelijk vervelend.. Ik heb voor 3 weken in Ohio gewerkt in januari, en het is toch moeilijk om redelijk te kunnen communiceren met Nederland. 
Maar curacoa lijkt me erg tof! Veel plezier daar alvast..
En ik zie wel hoe het gaat @twitter !
Ja, we hebben maar een paar uur overlap met de Nederlandse werkdag, maar dat maken we een klein beetje goed door een uur eerder te beginnen (en klaar te zijn, hebben we meteen een langere middag en da's op een tropisch eiland helemaal niet erg).
Ik blijf natuurlijk Twitterren en deze blog plus Flickr updaten. Oftewel alledrie de kolommen van deze site. ;-)