Een klassiek verhaal uit de 18e eeuw, geplaatst in een moderne setting met Jack Black in de hoofdrol. Dat kan op zoveel manieren fout gaan... en misschien is dat ook wel gebeurd. Een verhaal over een reiziger die terecht komt in een land waar de inwoners klein genoeg zijn om in je hand te houden biedt veel mogelijkheden. Je hebt grootte- en cultuurverschillen en allerlei benaderingen tussen de Liliputters en Gulliver waar je als schrijver volop originaliteit in kunt vinden.

Die wordt echter niet gevonden. Het verhaal is zo simpel als het maar zijn kan; Gulliver is groot, dus hij wordt in eerste instantie binnengehaald als gevangen beest. Pas nadat hij iemand redt zien ze hem als bondgenoot, een verhaalwending die rechtstreeks uit een screenwriting-instructieboekje lijkt te komen. En zo is er nog meer gebrek aan inspiratie: Gulliver leert wat van de Liliputters, zij wat van hem, hij helpt een Liliputter zijn liefde te veroveren, hij bemiddelt in een oorlog tussen twee volken, etcetera.

De magie die je als kind had bij een eerdere verfilming van Gulliver's Travels vervliegt in deze film. Wat is het doel? Moest dit een comedy zijn? Een hartverwarmend drama? Het is geen van beiden. Het is een prima vertelling, maar je wil meer dan 'prima', en dus stelt het teleur.